Üşüyor Kibritçi Kız
Gurbette seni düþündüm memleketim ;
Ayazýn iþledi birden iliklerime ,dayanýlmaz soðuk dýþarýsý
Babam iþten gelmiþ üstü baþý hep kar .
Ah ;babacýðým soðuða karþý ne de güçlüydün
uzun boyunla dimdik yürürdün eðdirmezdi soðuk fýrtýna boran seni ..
Yollar kapanýrdý kardan ne otobüs ne fayton vardý...
Atatürk üniversitesinden eve kadar yürürdün geceleri ,
Ne soðuk ne dýþardaki aç kurtlar, hayrandým azmine babam.
Adam gibi adamdýn sen ...
Ürperdim zerrelerimle ellerim buz ,
Zinet anamýn bana ördüðü tiftik eldivenlerim hani ?
Hani nakýþlý yün çoraplarým ?
Üþüyorum çok üþüyörum yine çoktan çið tuttu her yaným ...
Anladým ne kadar-da sýcak olsa evim , ben doðuluyum hep buzum karým
iltihaplý romatýzmalarým ordan bana kalan
Avrupadaki doktorda çare deðil
Bir yaným hazan bir yaným ayaz .
Sanki içimde kibritçi kýz ve mendil satan kardeþi var .
Üþüyor kibritçi kýz !
Kalbimde,lapa lapa karýn altýnda kibrit ve mendil satarlar
Ne olur bir kibrit alýn ,
Kendilerine ,bir yarým sýcak somun ekmeði alýrlar .
Isýnýr belki soðuktan moraran küçük elleri
Belki bahar olurum çiçek açar heryaným .
Kýþ uzun....
Kýþ çetin ...
Bahara daha çoook var ....
Godide beþe geçiyor koþun çocuklar koþun ,
Bardak bardak alýn
Yerken masal anlatsýn pamuk dedeler pamuk nineler ..
Kibrit ve mendilde alýn ýsýnýrým ,ýsýnýrým belki,
Bahara daha çoook var ...
nurcihan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.