Yakasý ve kol aðzý kirli bir þiir bu kýrmýzý topraklý aðacý kurumuþ daðýn eteklerine oturuyor
pepuk seslerini toplayýp okkalý küfürler tüketmek için gün sayýyor dostluk sofrasýnýn baþýnda
kadehin birini karþýsýnda oturmuþ ihanetin önüne sürüp öfkeli bir ses tonuyla dost eliyle ezilmiþ kýzýlcýk þerbetidir iç bunu son yudumuna kadar
küçük nezaretin alaca karanlýðýnda ince kývrýmlarla yükselen mavi duman bile kahramanlýk yapýp biz ayný ateþin külleriyiz diye haykýrýyor kirli aðzýyla
çürüyor diz boyu yemyeþil ekinler yeþil ekinler içinde kýrmýzý gelincikler düþüyorlar topraða yine hiç konuþmadan...
Seval Akkuþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Seval Doğan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.