Tebessümle girdi söze
Vurdu beni can özümden
Düþürdü sevdayý öze
Vurdu beni can özümden
Saçlarý var lüle lüle
Savurup býrakmýþ yele
Damarda dönüþtü sele
Vurdu beni can özümden
Ceylan gibi ürkek bakar
Bakýþlarý caným yakar
Dolduðu bendleri yýkar
Vurdu beni can özümden
Ýçimde bir volkan kaynar
Dilim durmaz onu anar
Ah ettikçe yaram kanar
Vurdu beni can özümden
Yol ettim sahrayý çölü
Mesken tuttum kuru gölü
Kuruttum nazende gülü
Vurdu beni can özümden
Esmer tenli dili þeker
Beni hep kendine çeker
Yürek taþa umut eker
Vurdu beni can özümden
Durak Yiðit
Gönüllerin Þairi
KOCAELÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.