Hayallerimi giyindim tenime Umutlarýmda ýslandým yine bu gece Hasretliði mi soludum nefes nefes þarkýlarýmý söyledim sessiz çýðlýklarým da gönül tarlama yarýnlarý ektim en mavisinden þiirlerimi boyadým kendimden kaçtým dört duvara çarpa çarpa klasik müzik dinledim gayrý dayanamam ben bu hasrete diyordu Johan sebastian bach en son resmine baktým Leonardo da vinchi nin tepeleri týrmanan trenler ayrýlamam senden asla diyordu defterim kalemime yine de þahlanýyor amman gönlümün sýzýlarý nazende sevdiðim yadýma düþtü mýsralarý tanrý daðlarýnda yankýlanýrken bir kez daha okudu yüzüme hakim karar sen sana sen yalnýzlýða mahkumsun dedi bir ömür boyu oysa sevginin kaldýrma gücünü henüz bulmuþken edison gönül aðrýlarým einstein e izafiyet formülü kasavetli kaldýrýmlar þiir olmuþken Necip Fazýl a duvarlar üstüme üstüme keþfedilemeyen bir ben ben den öte... Ufuk Çizgisi ( Okuyan Tek Yürek ) Gönen/06/12/2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gezgin_Sair_ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.