ROBOT RESİMLER

Kalabalýðýn robot resimleri önümde
Þekli önceden tarif edilmiþ hatlar
Fotoðrafýn ötesine gidemeyen
Gösteriþli kaygýlar

Yalnýz tanýr gibiyim içlerinden birini
Bir düþünsem...
Bir yerlerden çýkaracaðým adýný
Belki eski defterlerden

Malum,
Çok var bunlardan
Dikkatli bakýnca
Hepsi birbirine benzer
Biraz tanýyýnca
Ayný elden çýkmýþ, dersiniz

Kaþlar, gözler, kirpikler,
Burunlar, saçlar, kulaklar
Dýþý farklý da olsa
Ýfadeler hep ayný

Renk renk
Mavi, yeþil, siyah,
Kahverengi, ela gözler
Bakmak sonra bulmak istersiniz ya
Belki derinlerde, nefesin olmadýðý bir yerde...
Duvarlar iner hemen,
Gösteriþli duvarlar...

Dudaklar söyler durur
Türlü türlü,
Pek tatlý, pek latif,
Dinlemeye doyamayacaðýn yalanlar

Bir de vicdan
Hani resmi çizilmeyen
Susar öylece, hep susar...
Yalnýz sahibine anlatýr
O da günü gelince

Belki bunun için
Bir türlü duyamaz birbirini kulaklar
Çünki bilir
Dudaklardan çýkaný,
Ortaðý olduðu yalaný
Unutmak ister...

Ýþte
Kalabalýðýn robot resimleri önümde
Ýçlerinden birini anýmsýyorum þimdi
Bilmeden iþittiðim bir yalan
Bunca uzak durmuþken oysa
Yüz çevirmiþken
Aslýnda inanmak istediðim bir yalan

Susmak.. sonra hiç konuþmamak
Bir soluðum var kalabalýkta
O da üþüyor, titremeyi bilmediðinden
Gömülüp içime usulca ararken
Vakit gelmiþ olacak
Derinden fýsýldýyor vicdan

Kendimi tatlý bir kandýrýþtan sonra
Uyanýyorum
Acýlý, aðulu dikenlerimle
Gözlerim kamaþýyor
Günün ilk ýþýklarýnda
Sosyal Medyada Paylaşın: