BİR ZAMANLAR
Bir zamanlar seni benden ayýran
Geçtim yine ayni tozlu yollardan
O eski günlerden takýlýp kalan
Her köþede gizli,bir çok hatýran
Hep eskisi gibi,o yokuþ sokak
Kapýnýzda hala,o demir tokmak
Seni ilk gördüðüm o pencereyi
Kabilmi unutup,hatýrlamamak
Belkide yüz yýldan,fazla yaþlarý
O eski aþina,sokak taþlarý
Anlatabilseler,roman olurdu
Burada yaþanan,gizli aþklarý
Biraz ileride,ihtiyar ceviz
Ayakta duruyor,yorgun ve sessiz
Bilmemki,ne zaman,bizden habersiz
Üstüne kazýnmýþ,isimlerimiz
Hala dimdik maðrur,çýnar aðacý
Fakat taþ duvarýn,dökülmüþ harcý
Yüzünde çizgiler,saçýnda aklar
Ne kadar yaþlanmýþ,Emine bacý
Þimdi akmasada,sokak çeþmesi
Kulaðýmda hala,suyunun sesi
Sýcaktan kavrulan,bir yaz gecesi
Ne güzeldi bu çeþmeden içmesi
Bir an yüreðimi sardý bir alev
Gördümki yýkýlmýþ,doðduðum o ev
Bütün anýlarým,yerle bir olmuþ
Üstünde duruyor,betondan bir dev
Belkide bir býçak,batsa kalbime
Duymazdým bu kadar bir acý yine
Bilmem neden hiç bir ceza verilmez
Anýlarý canlý gömen katile
Anýlarla dolu olan o yeri
Terkattim bakmadan ,bir daha geri
Ömrümden bir parça,çalýp gömdüler
Sildiler yaþanmýþ,bir çok izleri
Günlerce aðladým,günlerce yandým
Ýçimden bir þeyler,eksildi sandým
Anýlarýn kabri olan o yere
Yýllar var bir daha,adým atmadým
Orhan Altýnbaþak
Sosyal Medyada Paylaşın:
orhanaltinbasak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.