içim kýrýk dökük Yine seni unutmak umuduyla Uyuyacaðým bu gece Sabah baþýma aðrýlar girecek Yataðýmdan kalkmak istemeyeceðim
Baþým dönecek uyanýrken Yine Aklýmda olacaksýn Caným acýyacak biliyorum Biliyor muþun akýlma geldiðimde O an susuyorum,
Titriyor nefesim üþüyor içim Baþýmý ellerimin arasýna alýyorum Düþünüyorum þuursuzca Yaþadýklarým bitmiyor Lanetler yaðdýrýyorum Kör olasýca acýlarýma Tedavisi yok galiba unutmanýn Hangi takvime yazdýn ayrýlýðý giderken
Evimde gurbet yüreðimde gurbet Ümitler son buluyor Gözyaþlarým gün içinde Dahada çoðalýyor Eskiden kalan anýlarýn olmuyor anýlara gömecek kadar aklýmdan çýkmýyorsun
Yanýmdaymýþsýn gibi her þey Sanki yaþýyorsun gözlerimde her gün Gitmemissin gibi seninle uyanýyorum Dolaþýyor hayalin baktýðým yerde Sen gitsende ben seni Ýçimde bitiremiyorum
ÞiiR : GÖKHAN ÞENTÜRK YORUM:FUNDA SAÐLAM
þiirime ses olan nefesiyle can veren sayýn FUNDA SAÐLAM ’Ablama ’ teþekkürlerimi sunarým..
Sosyal Medyada Paylaşın:
G.Şentürk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.