ÖLÜME SÜRGÜN
ÖLÜME SÜRGÜN
Bir kentin köy kasabasýnýn kýrýk dökük yaþamasýdýr adým,
Süzülen yaðmurlarýn gözlerimden damlayarak akmasýdýr.
En son bir hikâyenin dillerimden süzülen kelimesidir.
Söylendikçe bir destan olan.
Bak yine gözlerim dolu,
Boðazýmda boðulan kelimeler,
Dilimde söylenmeyi bekleyen düþüncelerim,
Bir kibritin yanýþýnda tutuþan anýlar.
Her þeyin anlamsýz gelen bir kývýlcým oluþudur varlýðýn.
Farkýnda mýsýn artýk uyanýþlarým yokluðun oluyor.
Ve yalnýzlýðýmda birikiyor sesizliðin.
Kâbusumda sancýlarým tütüyor üstüme.
Hele yokluðun çaðlayan ýrmaklarýn tutkusu gibi aðýr geliyor.
Bende isyanlardayým bugün.
Hak etmediðim zamanda yanan yüreðimin acýsýný yaþýyorum.
Bedenimde kýzaran güneþin kýzgýn ýþýðý,
Elimde tutuþan kalemin süzülen yazýsý,
Olmadýk zamanlarda geçmiþin hüküm vermesi geleceðe,
Biriken enkazlardan çýkan cansýz varlýk gibi oluyorum.
Aslýnda gidiþin,
Bir suçlunun þafak saymasýndan daha aðýr geliyor.
Hazýrlamýþlar idam soframý.
Ýpim hazýr, cellât yanýmda.
En son sen geliyorsun aklýma,
Birde gözlerindeki sönen ýþýk.
Çünkü üþüyor artýk bedenim ölüm sarýyor üstümü.
Zaman bile zamansýz geliþlerde kalkýyor iskeleden.
Senin için akýttýðým gözyaþlarýmda yüzüyor gemim.
Sevgimi taþýyor ve karanlýðýn buðulu sisli gecesinde parlayan gözlerini arýyor.
Yenildiðimi anlayarak bir cellâdýn gülüþünde uyanýyorum korkarak.
Yok, sayýlýyor adýn kalbimde.
Bir ben kalýyorum,
Bir de ölmeyi bekleyen bedenim.
Birden uzak diyarlara terk edilmiþ sürgün bakýþlarýn geliyor aklýma,,
Yýldýz kadar parlak bir o kadar ulaþýlmaz oluyorsun.
Daha sonra beklenmedik zamanda sýkýlan mermi kokusuyla ayýlýyorum..
Ve son rüyamda senle beraber gömülüyorum kara topraða…
YAZAN: TAYFUN YORGUN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Köşebaşındaki Berdoş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.