Sen gittikten sonra, her þey küstü bana. Dil sustu, konuþmuyor artýk sana... Kalem, senin icin artýk yazmýyor...
Hani sen, hic gitmezdin ? Öyle, demiþtin... Oysa seni, sevmiþtim. Kendini, nasýlda sevdirmiþtin.
Sonra aglatmak icinmi, güldürdün gönlümü? Bana ölmeden, yaþattýn ölümü... Yetim bir cocuk gibi, caresiz kaldým. Bir yudum sevgi icin, beni aglattýn.
Hep mutluluk olmasýn, yazdýklarýnda Biraz acýdan ve ayrýlýktan bahset, demiþtin. Yaþamak gerekmiþ, bahsetmek icin... Yoklugunla, bana her þeyi yaþattýn. Acýyý da tattým, ayrýlýgý da.
Kimse sevmedigi insana, seviyorum deyip umud vermesin. Kendine alýþtýrýp, acýlarýn icine atýp gitmesin. Sevmesini bilmeyen, seven bir yüregi sever görünüp incitmesin. Kimsenin mutluluk hayallerini, kimse yok etmesin.
Sosyal Medyada Paylaşın:
KalbiHazan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.