VİCDAN VE İNSAN
Er geç kalacak insan vicdanýyla baþ baþa
Mermerden kalbe bile sýzacak gözyaþlarý
Bütün çabalar boþtur fayda etmez nedamet
O akýlsýz baþýný vursa da taþtan taþa
Dili yýlandan beter sokar gelen geçeni
Yalan iftira zulüm gizlidir hamurunda
Son nefesine kadar kullanýr insanlarý
Dönüp bakmaz ardýna kar sanýr o günleri
Kurnazlýk mayasýdýr nankörlük has ekmeði
Versen iki gözünü al senin olsun diye
Sonrasýnda gözleri baþlayýnca görmeye
Der çekil git karþýmdan gözüm görmesin seni
Yüzüne baktýðýnda benzetirsin adama
Yazdýklarýna bakýp dersin yoktur benzeri
Yetiþemez hiç kimse kaleminin hýzýna
Þeytan þapka çýkarýr geçip de karþýsýna
Hoþgörü destanýnda Mevlana yaya kalýr
Tanýyan tanýmýþtýr bilmeyene vah olsun
Hele desen gözünün üstünde vardýr kaþýn
Soluðu mahkemede öcünü senden alýr
Aklýna eserse çýkarýr seni göklere
Deliliði tutarsa vurur yerden yerlere
Bilmezsin tehlikenin nerden geleceðini
Çeþitli stratejilerin uzmanýdýr o
Türlü dilden çalar söyle oynar desteksiz telde
Ýsmi anýlsýn diye hem el öper hem etek
Yanýnda kalmamýþtýr ne bir dost ne arkadaþ
Cihaný dolaþsa da bulmaz yanýna yoldaþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
DEVRİM DENİZERİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.