Kaval Sesi

bu mu diye iþaret etti
yanýnda sað yanýnda duruyordum
insan insana bu kadar yakýnken
aklýmýzdan geçenleri ölçecek bir hakikat yok
kýsacýk bir tedirginlik aþý edildi
kolumuzun üstünden baþ aðrýmýza doðru
sýnýf kokularýyla uyandýk

oysa bahçede bir top duvara deðip
ayaðýma geri geliyordu
o an hangi aðaç var biliyordum arkamda
üzgünken ziyaret ettiðim
ince kamýþlarýn kaval sesi
o kadar çok yaklaþmýþtým ki size
gazetede gördüðüm bir kadýna aþýk olacak kadar
yumuþuyordu vücudunuz elimde

yüksek bir yerden aðaçlara baktýk
kýrmýzý yeþil sarý
git gide dibe inen ýþýksýzlýðýn
karanlýklara selam veren
ve sonunu bulacakmýþ gibi o sihirli sözün
ucunda aslý duran yaprak
dile diyordu
sonsuz isteklerinden bir tanesini
mesela þu patikanýn kývrýlan karanlýðýný
heyecan gölgeleri ile
aklýna düþen sevgi arasýnda
kol kola giren aþkýn son þekli
suya atýlan taþýn aðýrlýðýdýr
aðladýðýn kadar çok
sustuðun kadar ben olsam
sonu gelmeyen harflerin

bu mu diye iþaret etti
camlara bakýp kendimle konuþuyordum
toparlayýp aðzýmdan çýkan kelimeleri
döktüm gecenin eteðine
hiç bitmeyecek sandým
hissettiklerim.






















Sosyal Medyada Paylaşın: