İNANMIYOR MUSUN

güç yetiremediðim söz dalgalarý
süzülür yüreðimin tayfýndan
sonsuzluk sahilinde kükreyen köpüklü dalgalar
sakinleþir durulurda
yüreðimi döven dalgalar durulmaz
zihnim anlamýþ deðil bu sýrrý
akýl iflas eder kalp zorlanýr
içimde güller açýyor biliyor dum,ama
kurumaz umarým çölleþmez güllerim
sancýlaþmayan gönül var mý dýr dersin?
sorsam anlar mý içimdeki senfoniyi?
ah!bir aðlayabilsem!
seslensem uzaklara türkü söylesem
beni duyuyor musun diye!
ha unutmadan bak,
þundan emin ol ki;
hýnç kasýrgasý arama yüreðimde
kýzgýnlýðým kendime içimdeki”ben”e
sen gönlü hazinelerle dolu bir yüreksin
gözlerinde yayýlan ýþýk dalgasý
semayý saran bir tatlý tebessümün
muþtu bekleyen ve yüreðime batan titrek kirpiklerin
ruhumu ören bir nakýþ gibi beni de
hiç durmadan örer durur
hiç bir þey rüzgara kendini kaptýran uçurtma gibi
gitmesin gönül
bozulmasýn çocuk neþemiz
bir aðaç bile çizilse aðlarmý dersin
ya ok atýlan bir kalbi düþün öyleyse
çalsýn yüreðinin sayfalarýnda bir sevda türküsü
ikimiz için
karamsarlýk isyancý fýrtýnalara dönüþmesin ne olur?
biliyor musun
acýyý dindiren bakýþlarýn ufkumun yýldýzý
senin sözlerinde soluklanýyor ruhum
senin gözlerinde beste oluyor umudum.
Yusuf Erdoðan




Sosyal Medyada Paylaşın: