ÖLÜM
Kül oldum,söndürdün ateþimi
Aldýn zamansýz benden eþimi
Zora soktun be felek,benim iþimi
Gücüm yetmiyor,durduramýyorum
Þu zamanýn kötü gidiþini
Tekrar yanar mýyým diye düþündüm bir an
Baktým ki küllerim savrulmuþ tastamam
Azrail geldi dostlar iþim çok yaman
Eyvah! Hazýrlýksýzým,kabahati kimseye bulamam
Duyacaksýn bir gün ölmüþ tanýdýklarýn
Hani nerdeler candan sarýldýklarýn
Anlamý olmalý bütün ayrýlýklarýn
Bir gün etrafýna bakýp yalnýz kalacaksýn
Allah’a sýký sarýl,sende bir gün olmayacaksýn
Ey ölüm uzak dur bizden
Kýþ ezrakýný hazýrlamadýk yazdan
Almadýk muradýmýzý þu çalan sazdan
Gülüm girecek bak,þu kapýdan birazdan
Gülümün gözleri yeþil ýþýl ýþýl
Saçlarý sarý,teni sarýþýn
Ey insanlar! Küsmeyin hemen barýþýn
Her canlý ölümü tadacaktýr
Bu hakikat devam edip,hep kalacaktýr.
Hiç ayrýlýr mý bülbül gülden
Ey Azrail! Ayýrma sevenleri birbirinden
Kerem için,Yunus için rica ediyorum
Gülümden ayrýlmak gerçek ölümdür biliyorum.
MUSTAFA GÖLCÜR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.