Dökülüyor sezsizlik yavaþ yavaþ Her bir yaný uðultular sarýyor bahçemde Sonra, Bir yaprak düþüyor aðaçtan Gözyaþlarýmýn usulca aktýðý son çehrede
Yoksulluk seyrediyor o eþsiz manzarayý, Ardýndan çaresizlik adým adým yaklaþýyor Rahatlýðý yüzlerinden okunuyor ikisininde Üç günlük dünyada bizden alasý yok diye diye
Gitme vaktidir diyor içlerinden biri, Gölgeleri belirerek yürüyorlar arkalarýna bakmadan Nasýl bir þehirdir bu Ey yalnýzlýk! Seninleyken bile sensiz yaþýyor bu zaman...
Sosyal Medyada Paylaşın:
züleyha öztürk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.