Bir Küçük Kız

Simsiyah saçlarý
Biraz ürkek bakýþlarý
Gözleri yalvarýrcasýna bakýyor
Sýðýnacak en güzel limana, sarýlmýþ sýmsýký
Belki de ölüme,
Annesiyle gitmek istiyor
Üþüyor ama soðuktan deðil
Soðukkanlý insanlar üþütüyor bu masum yüreði
Nasýl da seyirci kalýyorlar
Nasýl da eðleniyorlar, rahat uyuyorlar geceleri
Üþüyor küçük kýz bu sefer soðuktan
Titriyor küçük elleri
Yetmiyor annesinin sýmsýký saran kollarý
Çaresiz anne dua ediyor Allaha
Yavrusunu ýsýtmak için istiyor sýcak bir yuva..

‘Hepimizin bu Dünya
Ki kimseye kalmayacak
Paylaþtýkça çoðalacak nimetler var ki onca
Paylaþmýyor insan tüketiyor doyumsuzca
O küçücük yürek baþýný sokacak yer arýyor
Birkaç doyumsuz saraylarý beðenmiyor
Yok oluyor merhamet
Yok oluyor insanlýk
Baðlanýyoruz dünyaya
Kayacak elimizden bir gün ya
Kimse engel olamayacak
Sarýlacaðýz iki metre kumaþa
O zaman ruhumuzu alacak bir telaþa
Seyirci kaldýðýmýz yürek gelecek aklýmýza
Çýrpýnacaðýz dönmek için çare olmayacak
Yettiði kadar ye paþam yettiði kadar
Düþünmezsen açý, yoksulu ölene kadar
Piþman olacaksýn ama dönüþ olmayacak
Yatlarýn katlarýn seni kurtaramayacak’

Ölüyordu küçük kýz annesinin kollarýnda
Bir sýcak yuva iki helal lokma
Kuruyordu hayalini son zamanlarýnda
Korkulu gözleri yavaþ yavaþ kapanýyordu
Kuruyan dudaklarýna gülümseme geliyordu
Belli ki gittiði yerde melekler yediriyordu yemeðini
Bekliyordu heyecanla kýz, annesinin de gelmesini...

01.12.14

Sosyal Medyada Paylaşın: