GÜL KOKUYOR
Kolay deðil be gülüm,yokluðuna alýþmak
Hasret denen bu duygu,yüreðimi yakýyor
Nafile bir çabaymýþ,unutmaya çalýþmak
Damla damla gözümden,çaresizlik akýyor
Sýðýndýðým düþlerim,mazimize götürdü
Saçlarýný okþatýp dizlerine yatýrdý
Acý gerçek düþümü gidiþinle bitirdi
Bu dünya da sensizlik,canýmý çok sýkýyor
Kader deyip geçmeye,gönlüm razý olmuyor
Çok bekledim azrail,kapýmý hiç çalmýyor
Sana gelen bu ölüm bana hâla gelmiyor
Kan çanaðý gözlerim,yanaðýmý yýkýyor
Resmin halen cebimde,kaybetmedim duruyor
Göz yaþýmla ýslanýp,nefesimle kuruyor
Onda da bir hüzün var,sanki beni görüyor
Ben boynumu büktükçe o da boyun büküyor
Bu da gelir geçer de,ben de izi kalacak
Elbet bir gün yaradan,bu canýmý alacak
Bu dünyadan göçüþüm bize vuslat olacak
Ondanmýdýr mezarýn bir gül gibi kokuyor
Yusuf ÇAKIR
02-12-2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.