O KÖYLER

Çýkmaz oldu hayalimden düþümden,
Baðýnda gül olup açtýðým köyler
Bir kara sevdadýr gitmez baþýmdan
Tarlasýnda ekin biçtiðim köyler.

Yaz gelince þenlenirdi yazýlar
Yaylýma çýkardý çifte kuzular
Þimdi yad ettikçe baðrým sýzýlar
Yaylasýna konup göçtüðüm köyler.

Yare yemin verip caymasýn diye,
Sevdamýzý kimse duymasýn diye
Dualar ederken, kaymasýn diye
Bahtýmýza yýldýz seçtiðim köyler.

Yavan ekmek bölüþürdük haz ile
Dostluðumuz çoðalýrdý az ile
Kýrlarýnda dolanýrken yoz ile
Pýnarýndan sular içtiðim köyler

Kýþta umut idi gelen baharým
Bir çift öküzüm dü yegane varým
Sýrtta heybem bacaðýmda þalvarým
Nadasýna tohum saçtýðým köyler

Kara lastiðimin bir eþi yýrtýk
Bir çeketim vardý düðmesi pýrtýk
Ýstesem de geri dönülmez artýk
Bir zaman uðrayýp geçtiðim köyler.

Kul Hakký’ya bir ah kaldý beride
Korkarým söylersem daðý erite
Yýllardýr yoluma bakar geride
Çýrpýnýp gurbete uçtuðum köyler.
Sosyal Medyada Paylaşın: