sonbahar(ım)

sonbahar dedikleri mevsimi;
þimdi anlýyorum ben sevgili...

güneþli havada ýslanmakmýþ ya meðer sonbahar...
yemyeþilken daha yavaþ yavaþ düþermiþ dalýndan yapraklar...
geceleri aðlayýp;
tükenirmiþssin azar azar...

benim SONBAHAR(IM);
yazýmýn ortasýnda karakýþlarý yaþatan adamým
yoruldu yüreðim aþkýna figandan
sarardý soldu genliðim düþüyor avuçlarýmdan...

aþkýnýn zulmünden,
arþý alaya dualar yücelttim;
sabýr sabýr diyip secdelere eðildim...

ömrümden düþen her yaprak;
soðuttu sonbaharlardan beni...
aþkýnda yazý özlemenin acýsýyla
satýrlara vurdum kendimi...
kýyýsý yokmu bu aþkýn sevgili;
yok mu bu gönül fýrtýnamýn sakinliði...

yazmakla bitmeyen bi ayaz vurdu yüreðime...
yüreðim sevdana sarýldýkça üþüme geldi içime...
tut elimden savur sonbahar(ým)a beni...
ne rüzgarýn deðsin yüreðime,
ne yapraklarým sana sararsýn yazýn ortasýnda bile...
bu aþk düþerse yüreðimden;
hiç bi bahar yeþertmez,söküp atarým seni içimden...
ya sev...
ya da sev...
ömrümün sonbahara takati kalmadý sevgili...
ben beklerim de aþký hakkýyla yaþamaný yar
"EL ÝNTÝZAR EÞEDDÜ MÝNEN-NAR"

^cENNET kUÞU^
Sosyal Medyada Paylaşın: