on üçünde tanýmýþtým seni ilk defa, hani bizim mahalleye taþýnmýþtýnýz, mavili sarýlý bir etek giyinmiþtin, bana bakmýþtýn, o gün vuruldum sana,
gizli gizli takip ederdim yollarýný, mahsus oyalanýrdým senle çýkardým, senin yüzünden çok azar iþittim, serseriydim, duruldum, aþýk olmuþum,
ben de bilmiyordum, arkadaþlarým dedi, anlamýþlar, seni görünce ne haldeysem, karþýlaþtýðýmýzda kimseyi duymazmýþým, bir de yüzüm kýzarýp ellerim titriyormuþ,
hiç farkýnda deðilim bu hallerimin, ama bir þeyi çok iyi biliyorum ki, seni her gördüðümde göðsüm daralýyor, yerinde durmuyor, uçacak sanki yüreðim,
bir sabah uyanýnca anam sordu, seni, adýný nerden, kimden sorup öðrenmiþse, sonra anlattý beni utandýrmadan, "sibel" kim dedi, uykunda tekrarladýðýn,
anlamýþ sevdiðimi seni, anlattým, üzüldü, rahmetli anam da sevmiþ, o da anlattý, pek açýlmazdý aslýnda, hele bu konuda, gençlikte sevmiþ, ilk aþký babam deðilmiþ,
sevdiði oðlanýn motosikleti varmýþ, evlerinin önünden geçerken baðýrttýrýrmýþ, anam cama koþar, peþinden bakarmýþ, o da elini yumruk yapýp açarmýþ gökyüzüne,
bir gün ayný ses ve gökyüzüne açýlan el, anam mutluluktan uçuyormuþ, o da aþýk, birden bire þivan kopmuþ mahallede, murat öldü demiþler, kaza yapmýþ...
anam ondan sonra bir daha elini, elini yumruk yapýp açmamýþ peþi sýra, babamla da sonradan tanýþmýþlar zaten, baba mý? seviyor, ama ilk aþký deðilmiþ,
ilk defa anlatýyordu, içini çekerek, durarak, burnunu, gözlerini durmadan silerek, sildi gözlerini belki, ya izleri,... silinir mi, tam on sekiz sene olmuþ, silinmemiþ hiç bir iz,
iþte ben de seni öyle seviyorum sibelim, adýn söylediðinde ne diyeceðimi unutuyorum, dengem kayboluyor, düþecek oluyorum, nerdeyim, ne yapacaktým, kimim diyorum,
farkýna vardým, ellerim terliyor, parmaklarým, ben de þimdi, yumruk yapýp ellerimi açýyorum, demek ben de öyle seviyorum, sýmsýký, ölürcesine, hatta uçarcasýna seviyorum,
bünyamin diler 0214420714 Sosyal Medyada Paylaşın:
Bünyamin DİLER Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.