Bu kopasý ayaklarým hangi derdin peþinden gitmiþ, Kör olasý gözlerim hangi cehennemin dibine düþmüþ, Bu kýrýlasý ellerim hangi tabuta deðmiþ, Hangi kor ateþte yanmýþ bedenim, Ah ulan ben nasýl ah etmeyeyim, Kimi öpmüþ peki azgýn denizlerle boðuþan dudaklarým...
Sahi, siz kiminle dans ediyorsunuz kuzum? Kiminle gülüp, kiminle eðleniyorsunuz? Siz gelirken ben gidiyordum, O yollarý bana sorun! Attýðýnýz dikenler canýmý acýtmaz, Sizi kendi ayýplarýnýzla baþ baþa býraktým, Hacminizi de biliyorum, Boþ tencereden çok ses çýkar...
Ben þimdi nasýl sövmeyeyim alayýnýza birden, Sizin yüzünüzden bu kaçýncý intiharlarým, Güneþ doðmadan önce içimin öldüðü, Bu kaçýncý sabahlamalarým, Bu kaçýncý kendi kendimle konuþmalarým...
Bu kaçýncý kaçýþlarým kendimden, Bu kaçýncý vazgeçiþlerim, Ah ulan ölmeyi bile beceremiyorum, Beni canýmdan bezdirdiniz, Kafama bir kurþun sýkmayý denesem, Geri teper namussuz silah.
Kimim ben, varlýðým nerede? Yaþayan bensem ruhum nereye gömülmüþ? Aynalara bile bakasým yok, Kim bu adam diye kendime sorasým var, Daha dün ’adam deðilsin sen’ demiþti çatlaðýn biri, Bu gün ’ruhsuzsuz’ diyen suratsýzýn birine de rastladým. Ah ulan, gerçek ölüm bu olmalý, Bu laflar öyle yenilir yutulur laflar deðil, Dokunuyor kanýma, Var bir çeliþki de anlayamadým, Oysa ismim nüfusta kayýtlý...
Kefen paramý hazýr ettim, Neme lazým ortada kalmasýn cesedim, Adamdan sayarlar sonra, Kýymetleniriz, Ondan sonra da oturup aðlarlar, Þu çeliþkiye bakar mýsýnýz? Birileri hangi yüzle diyecek, ’ O adam deðildi!’
Gerçi mezarýmý daha satýn almadým, Pazarlýk da yapmadým azraille ama, Ýçimden bir ses öyle diyor ’Daha vakit var.’ Demek ki yaþýyorum, Demek ki nefes alýyorum, Þimdi sormaz mýyým, O halde ben kimim?
Benimle muhatap olan sizsiniz, Uzak durun benden! Çekin arabanýzý, ikileyin, Yüz göz olmayýn benimle, Ýhtiyacým yok hiç birinize, Ben kendime yeterim... Ben böyleyim,sizin için deðiþtiremem kendimi, Can çýkar, huy çýkmaz, güler geçerim, Söylemediler mi size delilere uyulmaz! diye.
Adam olmayanýn mezar taþý olsa ne çýkar, Bir gün ecel kapýmý çalarsa, Neye sevineceðim biliyor musunuz? Hayallerimi çalamadýðýnýza, Benimle oynayamadýðýnýza... Gelmeyin istemem, sulamayýn topraðýmý, Mezarýma çiçek de dikmeyin, paranýza yazýk! Dualarýnýz da sizlerin olsun nankör köpekler, Ýhtiyacým yok hiçbirinize, defolun! Riyakârlar, maskeli yüzler, þeytanlar! Yalanlarýnýz kendi baþlarýnýzý yesin... Hayatý bana haram ettiniz, Ellerim mahþerde yakanýzda olacak!
Bilenler bilir, Kimseye zararým yok benim, Zararým kendime, Ama gel gör ki, hep suçlanan benim, Ulan madem adam deðildim, O zaman tükenen bu adam kim? Ýþinize gelmedi mi, Farklý dillerden konuþursunuz, Siz beni anlayamazsýnýz, Kýt aklýnýzla bana ceza mý verirsiniz? Yoksa aklýnýz sýra beni bir baþýma, Yalnýz býraktýðýnýzý mý sanýrsýnýz? Bu darbeler iþlemez bana, Sizden çok kuvvetliyim ben, Çünkü ’sevgi’ benim sermayem, Sevgi dolu, aþkla dolu bir dünyam var, Siz sevgiden, aþktan ne anlarsýnýz? Yýkýlýn þimdi karþýmdan, Bizde defolu mallar iade edilir, Yüzünüzü þeytan görsün kahpeler!
Vecdi Murat SOYDAN (Yaþanmamýþ Aþklarýn Þairi) 01/12/2014-Isparta-23.45
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yaşanmamış Aşkların Şairi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.