Seni Sevmek Ne Güzel Şey Sevgili
Seni sevmek ne güzel þey,
Yokluðunu varmýþ gibi,
Geceyi gündüz gibi,
Bir pýnarýn akýþý gibi,
Ve buz gibi bir þehir de,
Senin hayaline sarýlarak ýsýnmak,
Ne güzel þey sevgili.
Hiç bu kadar üþümemiþtim.
Kuþlar göç halinde,
Gökyüzü siyah giyinmiþ gibi,
Ben sensizliðin gün batýmýna,
Kirpiðinin her bir teline,
Kendimi asarak intihar ediyordum.
Sen içimde yaþýyordun,
Ben kendimde ölüyordum.
Kör bir kurþunun,
Kalbimden vurmasý gibi,
Beklemek ölümün diðer adýdýr bilirim.
Ama, ben seni beklemeyi,
Yaþamaya deðiþtirdim sevgili.
Sensiz yaþamak,
Pas tutmuþ bir kilidi,
Yüreðime vurmak gibidir.
Ben seni yüreðime vurarak sevdim.
Seni sevmek ne güzel þey,
Yokluðunla, varlýðýný,
Bir arada yaþamak gibi korkunç,
Ve nefes almak kadar basit,
Ve yaþarken ölmek kadar zor,
Seni öyle sevdim iþte.
Hem nefes alýr gibi,
Hem de nefessiz kalýr gibi.
Seni sevmek ne güzel þey,
Hiç kimsenin beni sevmesini istememek gibi,
Elime baþka bir elin deðmesine izin vermemek gibi,
Sensiz güneþin doðmasýný istememek gibi,
Ve tenime rüzgarýn bile iltica etmesine izin vermemek gibi,
Kendime sýðýnýp, sende mülteci kalmak gibi,
Ülkem gibi, yasak bir dil gibi,
Ve illegal bir þehrin duvarlarýna sýrtýmý yaslar gibi,
Seni sevmek ne güzel þey,
Seni sevmek ne güzel þey sevgili.
Ýbrahim Dalkýlýç
01/12/2014
22:50 izmir
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Dalkılıç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.