Soðuk iliklerime kadar iþledi Üþüyorum yine akþamýn yalnizliginda Her gecen saniyeyi düþündükçe Ömrümün caresizligi hatirliyorum Gözlerimin her an biraz daha solduðunu Bilmek degil aslinda beni korkutan Hesabimdan korkuyorum, günahlarýmdan Boþuna geçirdiðim her andan Oysa ne kadar kýsa bir omur Düþündükçe çoðalýyor içimdeki caresizlik Bilmek daha çok yorar ya insani Unutmak istiyorum her bir gunahimi Ama daha doðmamis bir bebek misali Annesinin karanlýk gövdesinde kalmayý ister gibi Dünyaya sariliyorum, karanligini unuturcasina Oysa ahiret apaydinlik müjdelemiþ ya insanoðluna Nasýl unutuyor nefsim Süsüyle kalbimi çalan bu dünyanýn HÝÇsizligini.
Sosyal Medyada Paylaşın:
nurtan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.