Bu kalem nedir dostum, Bilir misin sen? Bu kalem benim, Ben kalemde gizliyim. Aðlarsa ben aðlarým, Susarsa ben susarým. Tükenmezdir bu kalem Tükenirse tükenirim. Onurum, gururumdur, Dik durur hep çünkü. Kýrýlmasýn sakýn, aman! Ölümümdür iþte o an. Bu kalemde gizledim sýrlarýmý, Onunla yaþarým duygularýmý. Yedeði bulunmaz, tektir, Ben kalemim, kalemse ben demektir. O konuþan sevdalý bir yürektir. Gözyaþlarým saklýdýr Hisli mürekkebinde. Bu kalem cefa, bu kalem vefa, Alýn teri, emektir. Mýsralara boþanýr saðanak yaðmur, Bükülmesi imkânsýz bir onur, Bu kalem vicdanýmýn sesi demektir, Ben kalemim, kalem de ben demektir.
BURSA’2007 Sosyal Medyada Paylaşın:
eminadam Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.