UMUDU KALMADI

Yalnýzlýðýn köhne duvarlarý duruyor karþýmda,
Daha doðmadan öldüm ben bu yaþýmda,
Dalgalarýn sahile taþýdýðý son taþýnda,
Umudu kalmadý artýk..

Özlerim seni her gece yeþile çalan gözlerinle,
Mest olurdum usulca salýnan o þirin sözlerinle,
Sana uzanacak olan son ellerinde,
Umudu kalmadý artýk..

Cana can katardý dalgalanan saçlarýn,
Anlamý yok takmanýn, büyüsü bozulmuþ taçlarýn,
Tedirgin bakýþlarý sarmalayan kirpiklerle kaþlarýn,
Umudu kalmadý artýk..

ALÝ ÝHSAN KARABIÇAK

Sosyal Medyada Paylaşın: