Özünde aþk olan topa tüfeðe sarýlmaz Gönüldür onun yeri her insana yar olmaz Bilmeyen dert der bilene yük sayýlmaz Aþýktýr onun adý derdine derman aramaz
Özünü arayan Mecnun Leyla’ya kuldu Onun adýyla çöllerde gezindi durdu Oyasa ki Leyla Mecnun’a sadece yoldu Mecnun Leyla dan geçerek aþký buldu
Zahirde þah olsan, ferman padiþahýndýr Dalarsan dünyaya kârýn sadece ahýndýr Batýnda aþkýn yeri can deðil cananýndýr Elbet biter bu ömür daimi olan aþktýr
Düþme Zühre Yýldýzýnýn peþine Her günün ateþ olur her gecen çile Gönlünü kaptýrmýþ tekbir güneþe Döner durur etrafýnda sorulmaz niye
Sevgiz Daim Olsun
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sitare-i Zühre Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.