Canım da can damarım da kan dondu.
Gece sensizliðe sarýlýrken
Sýzlayan candý
Dökülen kandý gözlerimde
Hayalini avuturken yüreðimde
Gönlüm fermana karþý geldi
Aþký tende sevdayý sende buldum.
Tam on iki de vurdum derken,
Iþýklar söndü zaman durdu
Sol yanýmda
Caným,da can
Damarým,da kan dondu.
Zöhre yýldýzlarý aydýnlatýrken yolumu
Ne gece laftan anlýyor
Nede yaralý þu gönlüm
Ben bende deðilim bu gün
Titriyor bedenim
Hüzün karanlýða kurþun vururken.
Seni ilk tanýdýðým yerdeyim
Gözlerimin nemine karýþtý gözlerin
Hüzün vurdu sol yanýmda
Hangi mevsimde geçsem sende duraklýyor yüreðim
Ben bende deðilim artýk hala sendeyim
Sanki bir kul yýðýný yüreðim
Ateþlerde küldeyim.
Oysa sen canýmda candýn
Damarým,da kan
Yavaþ,yavaþ
Tükenmeye mahkum yüreðim
Küle döndüm ,yangýn yeri yokluðun
Gel savur sol yanýmda kalan küllerini
Þok al hüzünleri dertleri
Bana verdiðin acýlarý.
Yüreðimde büyütürken sevdaný
Çok geç fark ettin
Kesib doðradýkça
Çark ettin
Tam on iki,de vurdum derken
Dünya durdu, sen döndün .
Her gece rüzgarýn sesinde aradým sesini
Yokluðunu dert bildim
Seni özlüyorum derken
Inanmadýn öldürdün.
Iþýklar söndü zaman durdu
Sol yanýmda
Caným,da can
Damarým,da kan dondu..
Þiir_YARALI_34
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.