kaçarken sevdasýzlýðýn zulmünden ’insan olunmalý’ dedi bir peri kýz ilk karede de resmi yoktu yüreðinde bir aðýrlýk taþýyordu sonradan anlattýlar yeryüzünde ilk yanardað aslýnda oydu
’bu iþler zor’ derdi belki bir köy kahvehanesinde abayý yakmýþ çulsuzun biri yüreðindeki ateþsizliðin suçunu cebindeki parasýzlýða yükleyerek ve sevdanýn yok oluþuna yeryüzünde seyirci kalýrdý sadece gözyaþlarý dökerek
þairler þiir yazardý kalemlerinin ucundan akan mürekkebin hep kýrmýzý olduðunu düþünerek
ben bir gecekondu mahallesinde oranýn en salaþ kýrahathanesinde baþýboþ hayallerimle kurduðum bir masada geceleri þarap içiyorum ve tanrýlara karþý isyan çýkarýyorum
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sadık Aygül Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.