Bir ayaðý kýrýk sandalyenin karþýsýndayým Sakladým hatýralarla birlikte onuda odamda Ne çok severdin onu otururdun sallanarak Ellerin ellerimde gözlerin gözlerime bakarak
Her bakýþýn yüreðimi aydýnlatan güneþti sevda rüzgarlarý eserdi küçücük odamýzda Ben dokunurdum lavanta kokulu saçlarýna Mutluluk gözyaþlarý dökerdin sallanarak
Aþk solurduk aþk olurdu odamýzda havamýz Sevginin büyüsüyle kendimizden geçerdik Sen bendeydin her daim birleþirdi elimiz Aþkýn ummanýna doðru yelken açarak.
Þimdi bomboþ sensiz duvarlar buza kesmiþ Hatýralar uðulduyor beynimde durmadan Yokluðun bu can için çaresizlik demekmiþ Býrakýp gittin vefasýz beni karanlýða atarak....
PAÞAOÐLU Sosyal Medyada Paylaşın:
paşaoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.