Akma gözlerimden ey hayat!
Namlunun ucunda kurþun gibiyim.
Vicdanýn, insafýn yok mu hiç senin?
Yaþayan çileli efsun gibiyim.
Ben
Kendi içimde
Yanar dönerken
Karþýma bir çiçek çýkarmak niye?
Bilirim istemez yar olmaz bana.
Yok muydu verecek baþka hediye?
Akma gözlerimden ey hayat!
Dön geldiðin yöne doðru.
Yol boyunca adýmý anma.
Ben mahþere gidiyorum.
Kimsin? Kimsin?
Görmediðim her yersin.
Görmek istesem izin vermezsin.
Bir kulum iþte
Sevda yolunda
Bir caným var ne istersin?
Akma gözlerimden ey hayat!
Korlar üzerinde dans ettirme...
Mavi göðü ser altýma.
Bana illa ki deniz dedirtme.
Sevdiklerim baþka þehirlerde yaþar.
Yüreðim her gece dolar taþar.
Bir de o çiçek var þimdi,
Uzaklardan kokusunu duyduðum.
Beðendin mi yaptýðýný?
Beðendin mi ey hayat?
Akma gözlerimden ey hayat!
Heyhat!
Heyhat ki heyhat!
Yaþamak bir mucize, bir sanat...
Þiir ve Yorum Mehmet Fikret ÜNALAN