riyaziye sandý kendini kadýn sýðdýrdý eteklerine dünyanýn tüm baharlarýný güvendi sevdiðinin bulutlarýna sakladý ilk tohumlara harlarýný hesaba katmamýþtý cenup rüzgârlarýný
toprak sandý kendini kadýn sürdü yüzüne bütün çile dirgenlerini yarým yarým yarýldý ciðerleri baðrýnda bitecekti sevda güllerinden tutkunluðuna kördü gözleri dörtiþlemde var mýydý çakýrdikenleri
cabir’in çýraðý sandý kendini kadýn aþk ateþten çember çözülmeler pi’den öteye anlýk adým silindirler geçti saman kâgýtlarýndan saydý ki karalanmadým
merkez sandý kendini kadýn ben; küllü hesaplarýn saðlamasýna noktalandým çarpýldý toplandý çýkarýldý bölündü ellerinde kalan küsüratlarýn yökünüydü güldü ol demiþlerdi kendine, oluþlarýn kün’üydü
kasým
Sosyal Medyada Paylaşın:
uranus Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.