kadýnýn, gönül limanýndan sessizce, bir gemi uzaklaþýyor mendil sallýyor, giden sevdigine dönsün diye, dua ediyor göz yaþlarýyla duasýna, binlerce kez amin diyerek yüzünde, kapkara bir hüzün var terk edilmiþligin acýsý yer etmiþ, yüreginde gitme beni birakma yalnýz, diyemiyor caresizce, kývranýyor kadýn...
anýlara dalýyor kadýn, bir baþýna gönlü gibi kýrýk camlý, bir pencere önünde ince belli bardakta, demli cay elinde kayboluyor yalnýzlýgýyla, anýlarýn icinde küçücük þeyler, nasýlda büyüyor kocaman oluyor, gözbebeklerinde baþý çok kalabalýk, istanbul’un ortasýnda kiz kulesi kadar, yalnýz ve issiz hissediyor býrakýp gidilen, terkedilen kadýn...
_________28/11/2014 - 13:35
Sosyal Medyada Paylaşın:
KalbiHazan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.