gurbeti ben yaşadım
Yârim senin yüzünden her þeyi silip
Aðlayarak gurbeti hep ben yaþadým
Doðduðum topraklarý arkamda koyup
Sýzlayarak gurbeti hep ben yaþadým
Anýlar hatýralar bir bir silindi
Hasret ateþiyle yüreðim delindi
Bütün yaþananlar maziye gömüldü
Kahrolarak gurbeti hep ben yaþadým
Yâri ellerle görmeye dayanamam
Senden ayrý yaþamaya katlanamam
Sen unutsan da ben asla unutamam
Haykýrarak gurbeti hep ben yaþadým
Aradan yýllar geçti dönemem artýk
Saç sakal karma karýþýk üst baþ yýrtýk
Hasretin korlarýna böyle alýþtýk
Yanarak gurbeti hep ben yaþadým
Ana baba cenazesine gitmeden
Bacý kardeþe baþ saðlýðý vermeden
Taziye evinde de boyun bükmeden
Aðlayarak gurbeti hep ben yaþadým
Ne evim oldu ne de sýcak bir yuvam
Bir çýnarým da yok altýna sýðýnam
Ömrümde geçti hangi dala tutunam
Kahrolarak gurbeti hep ben yaþadým
Durup dinlenmeye bulamadým mekan
Menzilsiz yolcu oldum her sokak bir han
Toprak yataktýr bana bulutlar yorgan
Titreyerek gurbeti hep ben yaþadým
Ömür bitti ölürüm hep azar azar
Kimsesizler yurdunda elbet bir mezar
Mezarýmý da birisi illa kazar
Tükenerek gurbeti hep ben yaþadým
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.