Kanadýkça aklýmýn zifir karanlýðýnda susayan sevgi Kalbimin eskiyen sevgilisi, ölüm kokusunda beklemekten... Suçluyum, su diye kendi kanýmý içtim, yüzümde avere kederin vebasý Hayallerim engelli takýlmýþ oltanýn ucuna
Soðuk odama pencereden giren güneþ merhaba Piç sevdalar iþkencesinde Çýldýrmýþ düþünceler usumda Benimki futursuzca siyah yalnýzlýk Korkularýmý azat ettim Zaman þahane yaþamak aslýnda bahane Umarsýzca zikretmeliyim adýný Kibir muhabbetin içine etmemeli Tualime umutlarýmýn resmini çizebilirim Kýrmýzý pijamalarým eskimiþ dökülüyor Hele kalbim parçalanmýþ sevdaya yenik Hasreti sineye çektim kýzýlcýk þerberti içtim Kendi masalýmý anlatsam Yer gök aðlayacak Belki dolu yaðacak Seller taþacak Süprüntü pislikleri yok edecek Yine ýskaladým Sussam mý acabaa ? Sosyal Medyada Paylaşın:
Tülay Aslan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.