Medrese

aþaðý doðru sarkan kazaðýn içi boþ
hava ile nargile içicileri arasýnda
karþýlýklý bir alýþ veriþ hasýl oluyor

bir tuhaf adam ismail abi
sade mütebessim ve durgun
zümrüt dallarýna dokunmuþcasýna eli
kaným o ki doðuþtan medreseli

kanatlar alýr baþýný ziya
geçmiþi yad eden eski sevgili
gölgesidir kuþlarýn belki
taþlarýn yüzünde aþký okþayan

ve sen
dilin paslý ümidi
zamaný durdura bilsek
mutluluðun maviyle buluþtuðu
kim aðlar denizlerle öpüþürken kim
iki mýsra yol
ve ufuklarý bölen ayrýlýk

iþte bak insan ve ezan
sonbahar hazan uyum
bu mesafe
sonsuzluðun kýblesi
verebilsek göðün kalbiyle
sýzlayan çocuða hediyesini

aramak bir uç bulup aramak
yaþamak telaþýnda unutulmuþ
o büyük harfin büyüsünü
dindirecek nasihati aramak

dönen göz maðrur öykü
oyalar aðzýný bir sualin
bu neyin zaferi ey hayat

medresenin avlusundan içeri
terazisinden aðýr basan
ak sakallý ihtiyarýn sözleri.

















Sosyal Medyada Paylaşın: