Y A P M A !

Umudu baðlayýp hayale düþe,
Aklýný meçhule kiralýyorsun.
Hatasýz kul olmaz arama boþa,
Beyhude kendini paralýyorsun.

Nice söz vermiþtin hem de yeminle.
Aran açýk mýdýr yoksa dininle.
Kaç kez beyaz sayfa açtýk seninle,
Yüzüne bakmadan karalýyorsun.

Kendin yapmaz ele öðüt verirsin,
Bu gidiþle bilmem nere varýrsýn?
Gönlünün sesine koþar durursun,
Aklýn dediðinde duralýyorsun.

Gurur zincirini kýramayýp da,
Kibiri yerlere seremeyip de,
Sükûtun sýrrýna eremeyip de
Aklýna geleni sýralýyorsun.

Hýrsýna maðlupsun, nefsine köle
Sevmesem düþmezdim inan bu hale,
Yetmez mi uðruna çektiðim çile,
Meyveli dal gibi ýralýyorsun.

Büyüklük taslama ahirin türap,
Bu dem gelir geçer olursun harap,
Kýlavuzun karga, menzilin serap,
Gölgenin peþinde turalýyorsun.

Ýlaçsýn sanmýþtým gönül yarama,
Sitemin kör kurþun, bir paslý kama,
Belki de farkýnda deðilsin amma,
Beni can evimden yaralýyorsun.

Ýsmail GÜL

Sosyal Medyada Paylaşın: