HABİB
Ehlen ve sehlen ya Muhammed Mustafa
Hüzünlenir mi kalpler adýný duyunca
Arafatta, vakfede, nur daðýnýn tepesinde
Burcu burcu kokar mý çöller gül bahçesince
Selam sana ey Nebi, Ýbrahimce Halilce
Buluþmak vardý seninle
Umrede bir medine gecesinde
Bir elif miktarý uzasa, uzasa gece
Lakin hiç bitmese, doðmasa güneþ
Arþýn üstündeki melekler de olsa bize eþ
Hademetül-arþ dahi katýlsa bu cem’e
Rabbim nurunu yaðdýrsa cemre cemre
Seni izlesem ben her nurlu gece
Etrafa bakar mý gözler Seni görünce
Ve doyar mý o can verilesi sahneye insan
Daha doyamamýþken sana Ebu Bekir ve Osman
Sevin ey aþk, o mahbubu verdi ki sana Halýk
Iþýk odur, nur o, odur sevilmeye en layýk
Kýyamete kadar hamdetsem, etsem meth-ü sena
Yine de bu nimetin þükrünü edemem eda
Þükrümüzsün sen, seni gönderene ey Server
Ýnci saflýðýndaki gönlünde biz ümmetine de yer ver..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.