Hadi gel gönül sohbet edelim seninle Kah sevindik kah üzüldük beraber Kah everest olduk gönüllere dolduk Kah öldük beraberce saç baþ yolduk
Bunca sýkýntýya ragmen yinede mutluyduk Saçýmýzýn içi dolusu terleyip çalýþýyorduk Ah gönül seninle nasýl da anlaþýyorduk Sinirlenince ýssýzda nasýlda bagýrýþýyorduk
Gün geldi parasýz kalýnca sende terk ettin Gönül dostunu satmazdý...Amma sen sattýn Hayat gayeme dostluk zehirini sen kattýn Þimdi ortalarda beni viran býraktýn...
Olsun bakalým ettiklerin sana kalsýn gönül Sende nefsine satýlmýþlarla ebediye anýl Dünya seninmiþ gibi yaþada sen de yanýl Seni sana þikayet ettim be gönlüm....
Mehmet TUTAR
26.11.2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
mehmettutar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.