USTA !

Çöktükçe üstüme dünyanýn yükü,
Bu can yaþamaktan yýlýyor usta.
Ömür bir gün gibi, deðil de ne ki,?
Dem be dem miadý doluyor usta.

Aðýrdýr diyorlar doðrunun yükü,
Mazluma iþkence reva mý peki?
Ýhanet kurþunu, yoksulluk oku,
Garibin baðrýný deliyor usta.

Umudum hayalim baðrýmda kýþlar,
Uykumu bölüyor yalancý düþler,
Birisi bitmeden öteki baþlar,
Gam keder ömrümden çalýyor usta.

Kanadý kýrýk kuþ ne yana uçar,
Hangi daðý aþar ovayý geçer,
Feleðin eline düþmüþüm naçar,
Ýnce eleklerden eliyor usta.

Anýlar durmadan yara kaþýyor,
Bedenim ateþte ruhum üþüyor,
Bu gece efkârým boydan aþýyor,
Dört duvar üstüme geliyor usta.

Benliðim mülteci meçhule sürgün,
Aklým isyanlarda gönlüme dargýn,
Yüreðim bi-mecal, yüreðim yorgun,
Azrail ensemde soluyor usta.

Ýsmail GÜL


Sosyal Medyada Paylaşın: