Perişan
ERGANÝ’ye gittim günün birinde
Zannederdim her þey kalýr yerinde
Kaybolmuþ anýlar sanki derinde
Feryadýmý duyan canan periþan
Eski günlerimi andýðým anda
Gözlerim boþaldý yüksek eyvanda
Baba ocaðýnda kiler, odada
Direkler çürümüþ, hezan periþan
Çeþmeler kurumuþ sularý akmaz
Fakir fukaraya komþular bakmaz
Pestili, sucuðu kimseler yapmaz
Kalmamýþ küpleri, kazan periþan
Makamýn daðýnda keklikler ötmez
Nice ocak sönmüþ bacasý tütmez
Durumu tarife kalemler yetmez
Kalmamýþ gülleri bülbül periþan
Eskiden cennetti bahçesi, baðý
Meþhurdu çocukken peyniri, yaðý
Ne ballarý kalmýþ, ne de kaymaðý
Bað bahçesi harap, cennan periþan
Çimento sanayi tozunu atmýþ
Etibank çakmaðý, keskeri satmýþ
Cevizlik kavaklýk barajda batmýþ
Damarlar kesilmiþ, canlar periþan
Yerlisi terk etmiþ köþkü, sarayý
Herkes sever olmuþ þimdi parayý
Duyamazsýn hoyrat ile mayayý
Susmuþ çalgýlarý, düðün periþan
ERGANÝM zamanla sahipsiz kalmýþ
Köyleri terörden nasibin almýþ
Ýþsizlik gençleri gurbete salmýþ
Gurbetten sýlaya dönen periþan
Bugün durumunu gören hayrette
Hepimiz suçluyuz bunda elbette
Vicdan azabýmýz yakar gurbette
Kuru sevgilerden harman periþan
ERGANÝM sevdanla yanýp tutuþan
Ýsmini duydukça çaðlayýp coþan
Çiçeðin tezeðin burnunda kokan
Bu halini gören ozan periþan
Av. Vecdi Subaþý
.
.
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.