"belki ;bir gün karþilaþýrým seninle buluþtuðumuz o masmavi denizin kýyýsýnda otururken eski bir bankta o sahilde yorgun,dizlerini ýsýtýrken "güneþte sen
belki görürsen tanýmassýn kulpu kýrýk "gözlüðün evdeyse unutamadým o nadide güzelliðini bal rengi "gözlerini ayýrmiþti bizi baþlýk parasý o þehir bu þehir dolandým durdum. iþ / peþinde aþ /ekmek peþinde ..
aðarmýþtýr gümüþten saçlarýn elinde bastonunla görsen,tanýrmýsýn/ki yaþça büyüktün benden..
ne güzel insanlar vardý eskiden senin gibi sevgiyle bakan daðýldýlar yaprak misâli bakmaktan utanýrlardý gözlerime
ne güzel insanlar vardý eskiden daðýldýlar kim bilir hangi þehirdeler þimdi ..
Sosyal Medyada Paylaşın:
nur🕊 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.