🌺Örtmenim ve Öğretmenim🌺

Cemal Gürsel okulumu ,sobalý sýnýfýmý Ayþe öðretmenimi
kalem defter kokusunu özlerim, zaman zaman .
boynumda asýlý kaldý yarýsýný ,kardeþime verdiðim silgim .
keþke "sihirli bir silgin olsaydý öðretmenim
yoksulluðu silseydin ,öksüzlüðü silseydin öðrencilerin üzerinden
babalarýn kýz oðlan ayýrt eden zihniyetini silginle silip kaleminle
düzeltseydin keþke öðretmenim bütün kýzlar okusaydý, ..



annem saçlarýma beyaz bir kûrdelâ taksaydý
onu gerçek gül gibi taþýyacaktým at kuyruðu saçlarýmda
o/beyaz gül kirlenirse kendi ellerimle incitmeden yýkayacaktým
öðretmenim.


seni hiç unutmadým öðretmenim ,kýrmýzý uzun örgüden hýrka giyerdin malum soðuktu erzurum .
öðretmenim seni çok sevmiþtik biz çocuklar
annem gibi çok severdim seni kanatsýz bir melektin sen .

bir sabah vedalaþtýn bizimle tayinin çýkmýþtý senin için çok üzülüp aðlamýþtýk bütün sýnýf ..


sen gittin öðretmenim ,elinde kalýn sopalý bir örtmen geldi .
sýnýfa her ,girdiðinde bizi sýra dayaðýna çekerdi
o/ incecik elerimiz kýpkýrmýzý olurdu .
o naif yüzlerimiz ýslanýrdý sessiz gözyaþlarýmýzla acýdan hepimiz yetim öksüzler olurduk birden !
korkudan ailemize diyemezdik!
hiç unutmam o zaman anlamýþtým bu dünyada iyi ve kötüler var .
hayat daha ilkokulda bize zorlu / gerçek yüzünü göstermiþti .
ilkokul yýllarým hatýrýma gelince
önce o/kalin sop/a acýyan ellerim gelir aklýma .
erkek arkadaþlarýn acýyan ellerine defalarca vururdu örtmen
"vay anam "vay nerdeydin sen !
"of elim acýdý þimdi yine ..
sanki ellerimizde nar parçalanýrdý kýpkýrmýzý olurdu küçük avuçlarýmýz
annem demiþti anneler vurursa çiçek olurmuþ cennette heryanýmýz .
ya "örtmen vurursa dedim ne olacak ellerimiz ?



çiçekler ellerimde büyüsün istemiyorum .
toprakta büyüsün istiyorum renk renk ,
anneme sevgili Ayþe öðretmenime bütün öðretmenlere olsun .
o renk renk çiçekler istiyorum..



Sosyal Medyada Paylaşın: