ergenliðimden kalma bir yara
nah þuramda
nasýl yaktýðýný anlatamam
yýllar her þeyi hiç ederken
nasýlda tazeliðini koruyor
ne kanýyor, ne de kapanýyor
aklýma düþmüyor gibi
ama düþtü mü
gitmek bilmiyor,
örümcek aðlarýyla
benliðimi sarmalýyor.
dedim ya
nah þuramda,
ne kalbimde ne beynimde,
içimin en içinde
hayallerimi, umutlarýmý,
gazete kaðýdýndan yaptýðým
uçurtmamý,pullarla süslediðim
plastik arabamý,annemin
göz yaþlarýný sakladýðým yerde,
içimin en içinde
nah þuramda.
oysa
büyüdüm
üzerlerine kürekler dolusu
yýllar dökmüþtüm.
gecekondu hayatý
çocukluðumun
bitmek bilmeyen sancýsý
yoksullukmuydu utancým
neden aile fotoðrafýmýz yoktu
ne ara öksüz kalmýþtým
yavru kedi gibi miyavlamalarým
gözyaþlarýmdý aslýnda .
el sallamalarým
tek yönlü yollarýn ardýndan.
artýk tahammülsüzüm
kollarým yorgun
þimdi
ihtiyaç fazlasý reyonu gibi
fazla iyi yaþýyorum
hayata duyduðum bu öfkem ve kinim
tamamlanmamýþ kiþiliðimdir aslýnda,
tamamlanmamýþ çocukluðumun
ardýndan.
bilmiyorum
çocuklarýmýn odalarýna gidip
iyi uykular demek
ay ýþýðýnýn varlýðýna
yataklarýnýn baþýnda þahit olmak.
bazen bu dünyanýn
gerçek olduðunu düþünmek istiyorum.
kalem,kaðýt,kitap ve defter daðýnýklýðý
ne kadar huzur verici
anlatamam.
çatýya asýlmýþ çamaþýr kokularýný
pazar sandýklarýna ektiðimiz biberleri,kanadý kýrýk kumrumu
yavru kedilerimi severdim
ama özlemedim..!
yinede sadece bir kere
her neredeysen sadece bir kere
bana bu gün iyi uykular dermisin.
bugün yine çok karanlýk.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.