Öğretmenlerimize
El elalemin çoçuðu demez
Onlar kendi evlatlarý gibi bakar
El çoçuðunu alýr yoðurur kendinden can katar
Onlarýn bize kattýðýný hangi kantar tartar
Sen benimsin derler et kemik ayýrmadan
Onu,bunu,þunu kayýrmadan
Umut verir onlar bize umutlarýmýzý kýrmadan
Gönüllerimizi örerler adeta görünmez bir tuðladan
Biz onlara emanettik daha emanet nedir bilmeden
Onlar büyüttü hayaller koydular önümüze hiçbirþey esirgemeden
Biz onlara birþey vermedik onlar verdiler herþeylerini karþýlýk beklemeden
Sevgi verdiler bize korudular bizi her tehlikeden
Bir aile gibi olduk zamanla
Anne,baba diyesimiz geldi o kadar anla
Sevgimiz bitmedi onlara zamanla
Biz o atanýn izinden gelen erhan,þükrü,müjdat ve nicelerinin eseriyiz unutma
Bizim yolumuzda dönüm noktasýydý öðretmenler
Bize hayatý,yaþamayý herþeye inat öðretenler
Bizi biz yapan özümüze derinden iþleyenler
Ýyiki varlar öðretmenler,cesur yürekler
Bugün biz varsak farketmez köþede,kýyýdaysak
Öðretmenlerimize minnettarýz adamlýðýmýza mayalarýný kattýlar
Öðretmenlerimize minnetarýz kötülerimize dur deyip iyiliklere saldýlar
Öðretmenlerimize minnettarýz baþöðretmenin boþluðunu,yokluðunu hiç yaþatmadýlar,aratmadýlar
Öðretmenlerimiz hala yanýmýzdalar
Belki uzakta belki bir adým yakýnlar
Birgün deðil hergün kutlanasý insanlar onlar
YÜCE ALLAH’IN oku emrini bize ilk tattýran onlar
Ýyiki varlar ve var olacaklar
Öðretmenler gününüz kutlu olsun tüm öðretmenler,hocalar
Bu kutsal mesleðe yeter mi dünyadaký tüm alkýþlar.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.