Gecenin göðsünü emdim Býçaðýmýn ucunda Þehrazat vardý Kent dokunsan susar dokunmasan aðlardý Hüzün kýrmýzý iliþmiþti yakama Ceketimde eski günlerden bir filinta duruþ Göðün yanýna uzanýverdim
Ateþin suyunu içtim Dilimin ucunda Ýbrahim vardý Çocuksuydu hiç olmadýðý kadar Ýstanbul Hiç olmadýðý kadar tanýdýktý Kýzkulesi Ellerimi kokladým naftalin kokuyordu Ne kadar da barýþýktý Fatih’le Beyoðlu Ateþle barut yan yana uyuyordu
Aynalardan seçtim bir suret kendime Burnumun ucunda Kaf Daðý vardý Masal bitmeye görsün ceylan olur aðlardý Suya düþerdi ay ýþýðý ýslak ýslak Sýrtüstü yatardý martýlar uðuldayan rüzgara Býçaðýmýn ucunda Þehrazat vardý Kahredici birkaç mýsra içerdim Kalbim kanardý
Sosyal Medyada Paylaşın:
nuhkenis Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.