AŞK
Aðýr bir toprak kokusu var odada
Yine yaðmur düþmüþ ýssýz vadilere
Baþý dönüyor kadýnýn, gözler duman,
Toprak kokusunu çektikçe içine
Derinlemesine...
Þimdi, tam zamanýdýr çile çekmenin
Damarlara çarpa çarpa dolaþýr kan,
Kalpten fýrlar, koþar alabildiðine
Akar, zamanýn unutulduðu yöne
Delirircesýne...
Kaldýr baþýný yerden, toprak yanýnda
Kapat kapýyý, kal kendinle baþ baþa
Ve bekle, tüm oklarýn saplamasýný
Islak mabedine ve yamaçlarýna
Acýmasýzca...
Aðýr bir yanýk kokusu var bu defa
Zirvelerden yükseliyor koyu duman
Kokuyu çekemiyor içine kadýn,
Avcundaki topraðý ve oklarýyla
Yangýn kadýnýn kendisinde aslýnda,
Aþk’la...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.