KALU BELA KURALI
dost, sitem eder bana
huyum, bozuldu diye
güvenim yok ’der’ sana
Takke düþtü, kel görüldü diye
evvelde böyle,böylemi idin
þimdimi böyle oldun
derde; kaþ çatar yüz, indirir
kýsmet ile aram açýldý diye
iliþkiler aynaya benzer
pise pis, temize temiz nazar
yokluk kusurlarý, göze yazar
talihim bana, darýldý diye
yaradan ile aram, açýlýnca
eþim, kuþum ;yan vermez
bilirimki ’köprüler’ kopmuþ
’kalu ; bela kuralýn’ deldi diye
sen üzülme, ey dostum
sende deðil ,bende suç
zaten kýrýk, gönül destim
’Þah Huseyn’ þehit oldu diye
ikbal ile baþým,baþým dertte
ömür ,ömür denen yurtta
duygular iflasta, gönül dertte
kör talih kapýmý, çaldý diye
’kalu bela ’ kalu bela kuralý
Ne efendi, ne paþa ,kulluk sanatý
O,Sanatý öðrenmeyen kul ,yaralý
Cemalden kovulur ‘eldi’ diye
yasrsuadým deli ile taþlar
deðiþmez, taþa benzer baþlar
dost küslüðü, ah.. canda kýþlar
þeytana ’pazar,pazar’ oldu diye
kalu bela kuralý; Allah c,c, ervahý yarattýgýnda ervahtan ten kalýbýna girince; Allah-ý (kendini)arayýp bulup tanýyacagýna dair ruhlardan söz aldý; O sözun sözleþmesi,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.