ÖLDÜĞÜNÜ DÜŞÜNMEK

Öldüðünü düþünmek,
Öylece cansýz yatarken,
Sevdiklerini duyamamak dokunamamak
Konuþamamak yardan uzak candan uzak.
Öldüðünü düþünmek,
Soðuk bedenim yerde yatarken.
Yaðmurun yaðýþýný görememek
Topraðýn kokusunu, güneþin doðuþunu
Bir yudum suyu içememek.
Ne garip gercek..!
Öldüðünü düþünmek.
Öylece tepkisiz herkes aðlarken.
Aðaçlarý, çiçekleri, kelebekleri,
Bir daha görememek
Ayaklarý saran çimenleri çiðneyememek
Her nefis ölümü tadacak bilirken
Öldüðünü düþünmek
Ne zormuþ yaþarken.
Hakkýn iki metre kefen dokuz tahta iken
Nedir bu hýrs bu öfke ölüm varken.
Kýrdýðýn kalpleri, üzdüðün gönülleri
Yaptýðýn zulümleri af dile yaþarken,
Ölümü düþünmek,
Ne zormuþ günahýn varken.
Her ölümün ardýndan rahmet dilerken,
Yaþadýðýn her güne þükretmek,
Aldýðýn nefese dua etmek helal lokma yemek
Son nefesin de Kelime i þaadet getirirken,
Ölümü düþünmek
Ne zormuþ Allah’a borcun varken...

Sosyal Medyada Paylaşın: