Gün Olur
GÜN OLUR
Gün olur üþürüm yalnýzlýktan.
Cemren düþer har yanýma,
Donar kalýrým sende!
Seni sensiz yaþadýðým her an,
Bir þeylerin sesi yükselir yüreðimde,
Geçer sanýrým,
Oysa dolanýr durur damarlarýmda,
Son koþacaðý maratondur sanki’
Bitiþi boðazýmda düðümlenir.
Ölürüm bir gün O sevgi koþuþturmasýndan.
Daha söylenmemiþ kelimeler söyleyecektim sana,
Henüz varlýðý bilinmeyen,
Keþfedilmiþ belki,
Ama sana söylenecek ilk kelimelerimdi.
Kýsýk bir ses tonuyla söyleyecektim,
Yanýmdan geçerken,
Seni sadece ‘’SEVÝYORUM’’
Dudaklarýmýn iki arsýnda kaldý,
Seni görünce tutuldu lal oldu diller,
Bakan gözler kör, kulaklar saðýr.
Söyleyemedim!
Sana söyleyemediklerimden dolayý,
Beni baðýþla.
Senden bir mazi gelir aklýma üþürüm,
Sonra derin bir uykuya dalarým,
Düþlerim mavi bir göl,
Sonra bakarým gözlerine,
Dalgalanýr meltem esintisinde saçlarýn,
Varlýðýn çölde gördüðüm serap.
Uyanamýyorum,
Sesin sanki gel diyor kulaklarýma,
Ama ben sende kalýrým,
Sonrasý sonsuzluk; Gün olur..
Nazým Türkeri
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.