Nerde kaldý vicdanlý ,yardýma koþan insan
Asil bir kan taþýrdýk bize yol göster Rab’bim.
Elden bir þey gelmiyor,dizine vurup yansan
Yolumuzu þaþýrdýk,bize yol göster Rab’bim
Hazan oldu mevsimler,cývýldamýyor kuþlar
Neden yüzler gülmüyor,hep çatýlýyor kaþlar.
Ýçerime akýyor, gözden dökülen yaþlar.
Yolumuzu þaþýrdýk,bize yol göster Rab’bim
Ötmez oldu bülbüller,gonca gülün þevki yok
Bulutlandý gökyüzü, yýldýzlarýn þavký yok.
Yaþadýðým ortamýn,artýk hiçbir zevki yok
Yolumuzu þaþýrdýk,bize yol göster Rab’bim
Bir tanemsin diyenler,þimdi kaybolup gitti.
Vefasýzlýk diz boyu, benim canýma yetti
Samimiyet içtenlik, insan olandan yitti.
Yolumuzu þaþýrdýk,bize yol göster Rab’bim
Üzülürüm toplumda bu duyarsýz kullara.
Tamah eder dünyada, saraylara çullara
Yardým etmez zenginler,yetimlere,dullara
Yolumuzu þaþýrdýk,bize yol göster Rab’bim
Kim götürmüþ giderken,parasýný malýný
Koþturursan hayvaný , atýverir nalýný
Üþüyorsa bir fakir, örtüver yün þalýný
Yolumuzu þaþýrdýk,bize yol göster Rab’bim
Adam gibi bir adam burdan geçti mi hancý
Kendi öz vatanýnda, sanki hepsi yabancý
Garip gönlüm hüzünlü,sol yanýmda bir sancý
Yolumuzu þaþýrdýk,bize yol göster Rab’bim
Ülkü Ahýska 21.Kasým.2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.