SİLAH VE MEHMET
Mehmet o gün silahýna kavuþtu
Yaþamamýþtý böyle bir gururu
Marþ! Komutu verildi irkildiler
Eð(i)tim alanýnýn yolu tutuldu
Silahla ilk tanýþmasý deðildi
Öncelerden biliyordu namýný
Verse her þeyini hatta canýný
Asla vermemeliydi silahýný
Babasý her fýrsatta bahsederdi
Silah onun namusu karýsýydý
Siperde Mehmet’i saracak olan
Baþkasý deðil iþte bu silahtý
O gün akþam erken indi kýþlaya
Büyük aþkýna doyamadý Mehmet
Astý onu baþýný yasladýðý duvara
Yine de uyuyamadý Mehmet
Yüzünü silahýna döndü Mehmet
Gözleri buðulandý yaþla doldu
Yataðýndan usulca doðrularak
Tüm benliðini üzerine koydu
Ant içti Mehmet silahýn üstüne
Namus sözü verdi Türk milletine
Dedi; “Yer yarýlýp gök çökmedikçe”
Seni benden alamayacak hiç kimse
Mehmet Ali ÇAÐLAR
Nusaybin / 2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.